Ben dargınım hayat girme gönlüme
Boş verdim dünyanın ağır yüküne
Boynumu büktüm çekildim köşeme
Hep sırtımdan vuran vurana..
Hayat benim yükümü kaldıramadı
Bile bile lades oldum hayatla
Arkama döndüm baktım
Kamburu kalmış bana miras
Bana düşen payı ise sadece,
Bir Fatiha ile üç İhlas oldu..
Hem şükür bilmezsin
Hem küpüm dolsun dersin
Gününü gün edersin
Haram helal yersin
Aç gözlülük edersin
Her şeyi ezer geçersin
Beklemeden gel düşlerime
Hasretin düştü yine içime
Yolunu gözlemekten
Hayalini kurmaktan
Gelmeyeceğini bile bile
Lades oldum hayatla..
Düşündüm de..
Geçmişte yaşadığım olumsuzluklar
Sanki bu günüme kadar yansımış
Kurtulma hamlelerim bile
Başarısız kalmış
Üzgünüm hayat,çok üzgün
"Onlarca kitap okudum, Tek bir paragrafta takılı kaldım ve şöyle diyordu: Ben seni kendim gibi sandım"..
Körlük gözde kalsın,
Sağırlık kulakta,
Dermansızlık dizde kalsın,
Sükûnet dudakta.
Lakin yürek sağırlaşmasın,
Körleşmesin, dermansız kalmasın ki;
Ağzından çıkan yalan,
Elinden çıkan taklit,
Davranışların yapmacık,
Gülüşün sahtecik ise
Sendeki sene ELSİN..
“Kendinizi başkasına anlatmayın..
Sizi sevenin buna ihtiyacı yoktur.
Sevmeyen de inanmayacaktır zaten…
Onun hayatında bir seçeneksen,
Onun senin bir önceliğin olmasına izin verme.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!