Maşuk Şiiri - Bülent Öntaş

Maşuk

Kışı donduruyorum
öteliyorum
ayları ve soğuk mevsimleri
en güzel günleri saklıyorum sana
ve hiçbir akşamın örtüsünü sermiyorum masaya
geceyi kendi haline bıraktığımda oldu çokça
aşk olsun
ay ışığını unutmayan canana
ısınacakmış havalar geldiğinde
sabah uykusundan uyanacakmış
ve doğrulup yerinden
avazı çıktığı kadar bağıracakmış cana
"canı cehenneme
çömlekler ülkesinde boş duranın
ustanın, kalfanın ve çırağın
canı cehenneme
filiz veren toprağa duygusuz dokunanın"
geldiğinde
aşk dolu sözler söylenecekmiş dilden dile, hikayelerde
kurşun can almayacakmış bir kalemin ucunda
yazarlar kıymayacakmış yarattığına
ve eksik sevda değilmiş şairin resmettiği
azıcık onulmaz yara
oysa hiçbir vakitte dikensiz olmazmış gül bahçesi
katiller cinayet mahalline uğramazmış aslında
ve hayat son nefesini bırakmazmış boşluğa
maşukuna sevdasından vazgeçemezmiş aşık
gel de bakalım
güneş yanığı avuçlarımdan elma yanaklarına
ateşi söndürüyorum

Bülent Öntaş
17.03.2024 - İstanbul