Maske Şiiri - Selim Seven

Maske

Gösteri bitti, artık maskeni çıkarabilirsin.
Mutluluk mimiklerini kaldırıp
Yerine suratını asabilirsin…

Eğer sende gülerken
Yada yüzün sana öğretildiği gibi
Gülme şekline girerken
Bir tarafından eksik kaldığını hissediyorsan
Uzakta değilsin
Bizdensin
Şu gülmeyi unutanlardan
Yani yüzüne maske takmadan
Sokağa çıkmayanlardan…

Güldüm diyebilmek için
Bin türlü bahaneler uyduran
Güldükçe acıları kuduran
Şu garip insanlardan…

Eğer içerisinde gözlerin yaşardığı her şarkı
Tam da senin için yazılmışsa
Ve bir tesadüf olup
Felek seni hep yalnız kalanların tarafına atıyorsa
İnan ki çok yakışacaktır
Bu sıtma vurmuşçasına
Bu zorla gülümsemeye çalışan maske
Seninde suratına…

Yok eğer hala gülümseyebiliyorsan dünyanın
Ve bu bozuk düzenin inadına
Daha fazla buralarda kalma
Hüzün bir vurdu mu adama
Gözlerin aniden yakalanıverir yağmura
Ve bir bir kar yağar
Sırtını yasladığın her bir dağa…

Ve bu mutsuz insanlar karmaşası
Seninde mutluluğunu çaldığında
Askında bir maske fazladan saklamak gibi
Zaruretlerin çıkar ortaya…

Bak mesela
Ben her kendime uğradığıma
Bir üzüntü de fazladan götürürüm yanımda
Kırılan kırılıp
Yanan yandıktan sonra
Geri dönerken mutlu insan maymununa
En çok gülen suratımın yanında
En çok ağlatan acılarımı da alırım yanıma
Sonra gülümseyişlerim acılara boğulduğunda
Bir ses belirir kulağımda

Gösteri bitti, artık maskeni çıkarabilirsin.
Mutluluk mimiklerini kaldırıp
Yerine suratını asabilirsin…

Kelkit - 2009