Maske Şiiri - Kökeli Ozan

Dokunuyor can özüme,
Hakkımı helal etmem size.
Emanetçi kuklalardan,
Ayna yaptık kendimize.

Başındaki tasmasından,
Öğüt alır ustasından.
Çalar çırpar zengin olur,
Dul yetimin pastasından.

Seninle gurur duyanlar,
Vallah sahi değil bunlar.
Arif olan eren bilir,
Başa göre tıraş bunlar.

Düzenbazlık böyle işte,
Müslümana damga fişle.
İki yüzlü dilsiz şeytan,
Yol veriyor bu gidişe.

Düzen değil maske adı,
İki yüzlü tatlı cadı.
Öz yurdunda pare olmuş,
Ana baba kardeş bacı.

Kökeli ozan, bu benim,
Ben bu canı hapseyledim.
Ecel kapı çalmadıkça,
Gayri hiç susmaz bu dilim.