Binlik tesbihi vardı elinde, bir de nurlu gülümseyen yüzü.
Gönlümüzü, Hak saatlerine tapulayan sevgisi.
Teheccüd namazını, sabaha uzatan seccadesi.
Mezarı bile, bana sevdirilmiş nenem.
O masalsı tesbih varya, çer çöp ediyor tüm kederleri.
Gökteki Melekler sanki bir ömür dostların.
Anandan doğduğuna ne kadar da seviniyorsun.
Şu üç beş günlük dünyanı aziz ettiriyor, azizim.
Yol bu kısa veya uzun, dilerim yolunuz olsun gönülden..
Kayıt Tarihi : 23.3.2022 09:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
20.03.2022 Kahranmanmaraş
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!