Masalım Şiiri - Hasan Hüseyin Yılmaz

Bambaşka bir dünyaya kapı açar gözlerin
Sırrı çözülemeyen bir gizemsin masalım.
Cennetten nur hüzmesi ışık saçar gözlerin
Petekteki bal gibi mucizemsin masalım.

Ne zaman ki vuruldum kirpik denen okunla
Sarılıp sarmalandım o kadife dokunla
Sarhoş gezdim yürüdüm misk-i amber kokunla
Seherdeki yel gibi mucizemsin masalım.

Dertler balon misali söner senin yanında
Talihim benden yana döner senin yanında
Yaralarım em bulur diner senin yanında
Efsunlu bir el gibi mucizemsin masalım.

Seni nasıl incitir nasıl kıyıp üzerim
Her ânı cemâlinin hayaliyle bezerim
Gülüşünle mest olur bulutlarda gezerim
Gökyüzünde yol gibi mucizemsin masalım.

O billur sedan ile şafaklar sökülüyor
Azarlayıp kızsan da sineye çekiliyor
Sanki dudaklarından pınarlar dökülüyor
Bülbüldeki dil gibi mucizemsin masalım.

Ellerin ellerimi öyle sımsıkı tutsun
Muhabbetin gönlümü ömür boyu avutsun
Gözlerimde bir hayal içimde bir umutsun
Fincandaki fal gibi mucizemsin masalım.

Anladım ruh ikizim,eksik parçam senmişsin
Beni benden alıp da bende beni yenmişsin
Bir insan suretinde gökyüzünden inmişsin
Melekteki hâl gibi mucizemsin masalım.

Başka çare aramam dermanım oldu derdim
Gururu mağlup edip nefsi yerlere serdim
Sayende nasip oldu,aşkın sırrına erdim
Meyve veren dal gibi mucizemsin masalım.

Sende hayat buldum ben ayrılamam mecrandan
İster öldür ister sev razıyım her icrandan
Gözünde yaş görürsem yaşayamam hicrandan
Çiğ damlamış gül gibi mucizemsin masalım.

Hasan Hüseyin YILMAZ