Kasabanın birinde hırsız bir terzi varmış,
Gelen her müşteriye hep masal anlatırmış.
Onları çok güldürüp kendinden geçirerek,
Getirdiği kumaştan hep parçalar çalarmış..
Şikayetler başlamış herkes huzursuz olmuş,
Dedi kodu yayılmış el alem duyar olmuş.
Bunu duyan bir tüccar olana inanmamış,
Bu işi ben çözerim diye planlar yapmış..
Bir top kumaş alarak o terziye götürdü,
Bundan bana bir takım elbise yapın dedi,
Halbuki kumaş topu iki elbiselikti,
Tüccarın amacıysa terziye ders vermekti..
Terzi kumaşa baktı, nasıl çalarım diye,
Adam dikkat kesildi foya bularım diye,
Terzi eski huyuyla masallara başladı,
Komik anlatımıyla güldürmeye başladı..
Güldürmekten bayılttı bizim garip tüccarı,
Kesilerek saklandı kumaşın parçaları,
Tüccar ayıldığında kumaş kalmıştı yarı,
Artık düşünmüyordu ne karı ne zararı...
Tüccarda anlamıştı bu terzinin huyunu,
Can çıkarda huy çıkmaz anlamıştı oyunu.
Zarar veren insanı toplumda tanımalı,
Öyle hırsız, arsızdan daim uzak olmalı..
Seyfet Bozçalı
Kayıt Tarihi : 7.11.2020 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!