Ben seni oruçlu gibi sevdim.
Sen benim hasretimdin.
Sen benim nimetimdin.
Gönlümde bahar, evimde şenliktin.
En güzel rüzgarlar sende esiyordu,
Sende seyrediyordum denizin mavisini,
Sende seyrediyordum gökyüzünün mavisini,
Ben sende yaşayıp, sende çoğalıyordum.
Ama birgün çekip gittin
Bütün bu duygular yalan mıydı ?
O anlattıkların masal mıydı ?
Ey yâr elimi bırakıp gittin.
Sevdiğim bu masal da bitti.
Ama üzülmüyorum ben,
Çünkü esen rüzgarda, uçan kuşlar da, pınarlar da, nehirler de hep seni görüyorum.
Bir fotoğrafın bile yok elimde ama,
Gözlerimi kapattığımda sen varsın, açtığım da sen.
Ve heryerde hüküm sürmektesin.
Ama çekip gittin işte,
Söylediklerin hep yalan mıydı?
Anlattıkların hep masal mıydı?
Yâr tuttuğu elimi bırakıp gitti
Bu masal da sonunda bitti....
Şiir Durağı Ferhan
Ferhangi ŞiirKayıt Tarihi : 29.6.2023 22:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)