Masal Şiiri - Feyza Emlek Akan

Bir kız yaşardı küçücük bir evde
Ev o kadar küçüktü ki,
İki kişi zor dönerdi odalarında
O kızın evine inat yüreği o kadar büyüktü,
Dünyayı tek başına devirircesine
Hayattan beklentileri de büyüktü…

Bir sevdiği vardı
O da kızın yüreğini görüp kendini büyütmüştü
Kıza derinden bağlıydı hayata inatla
Hafta sonları, uzak yolları aşar gelirdi
Dağları delerdi onun için Ferhat misali
Şirin’ine kavuşmak için
O kızın içindeki yüceliği görürdü

Cuma geceleri kız sevdiği için hazırlanırdı
Beklerdi onu aşkla, özlemle çokça da korkuyla
Ne de olsa uzak yoldan gelecekti onun için
Gecenin bir yarısında gelirdi sıcacık bir aşkla
Bedenleri birleşirdi tek vücut
Sabahlara kadar bayram yeriydi o küçücük ev

Kız uyurken tatlı tatlı
Oğlan onu seyrederdi güzelliğince büyülenmiş
Ona kırmızı bir gül ve sıcak ekmek getirirdi usulca,
Kızdan daha mesudu yoktu
“Bu bir rüya mı” derdi: kız

Hafta sonu masal gibi bir aşkla geçerdi,
Pazar akşamı aşkın hazzını ödeme zamanıydı,
Hüzünleri gözyaşlarına karışırdı
Tarif edilemez acılar içinde ayrılırdı, iki genç birbirinden
Pazartesi aşkın sarhoşluğu ve hüznü ile başlardı,
Hayat gailesi yeniden.