Bir varmış diye başlanılan bir yokmuş diye aşina
Durmuştu zaman gözlerindeydi çingenenin
Öfke zehir saçıyordu
Bir yandan ağlamaklıydı
savunmasızdı seni tanımıyor bilmiyordu yüreği
Yolların kesik çizgileri gibi geçemiyordu ardı sıra belekten silemediği gözlerini,
Nerden bilecekti
Sevdan bir masal olmuştu
Ne ismi belli, ne de çizginin ötesi...
Kayıt Tarihi : 18.1.2010 18:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!