Gün on yedi Ağustos’tu,
Üçü beş geçmişti saat.
Yaşanan sanki kâbustu,
Yıkılıyordu kâinât.
Marmara’da deprem oldu,
Merkez üstü Gölcük’tü.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
depremsiz felaketsiz afetsiz günlere...
çok hoştu şiir eline yüreğine sağlık şair
sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta