Mardin Şiiri - Servet Balıbey

bir yosmanın bağrıdır bu şehrin sokakları
ışıl ışıl binbir renk lakin yorgun bir yürek
vurulmaya meylin var emer damarlarını
güzelliği intizar yorgunluğudur gerçek

gündüzün coşkusu var gecelerin günahı
dertli çalan bir türkü bardakta sisli rakı
yaldızlı bir tabela yanıp sönen bir lamba
taş döşeli köşeler sayıklar nice ahı

düşmüş bu şehir gibi yerde sarhoş uyuklar
kafa yapmış bir ceset sokalarda sefalet
onu çeken yancısı ellerinde bardaklar
paçalardan akıyor en ahlaksız rezalet

mardin sen olamazsın bağrındaki cürüm ne
ahlak senle var olur barış yaşar örfünle
eski diye nam saldın safahati topladın
dünya ya nam salmıştın en latif edebinle

nerde hata yaptık ta öldürdük seni mardin
taş seninle edepli canlılar sende dingin
şimdi bin gürültüye ağzı bin küfürlüye
ezanlar mağlup oldu hokkabaz bir türküye