Maralım Şiiri - Mehmet Şerif Cebe

MARALIM
Selama durun nilüferler, yol Maral’ımın yolu!
Dizdim yoluna nergisleri, zambakları sağlı sollu,
Serdim ayaklarına Belkıs’ın paçasını sıvadığı billuru!
Serptim yoluna nar çiçeklerini pembeli, morlu!
Suçlama Hüthüt’ü vefasızlıkla ey sevgili!
Müjdeler o, Belkıs’ın seherde saraya geleceğini!
Rengarenk çiçeklerin açılacağı hayaliyle yaşar,
Kurt kuzuyla aynı çeşmeden kardeşlik suyunu içer,
Manolyalar sevinç göz yaşlarıyla kanatlarını ıslatır!
Başı dönünce Züleyha’nın aşk girdabında;
Yalvardı aylarca gönül çiçeğine canı pahasına!
Atıldı acımasız aşk için can pazarına!
Erdi Mecnun Leyla için maralların sırdaşlığına!
Serptim çitlembik çiçeklerini yol boyu!
Tak kurdum Maral’ım gelecek diye yollara,
Maral’ımı izlerim ümidiyle saklandım palamut kovuğuna,
Üşüdüm kıpkızıl güneşin ışınlarında,
Girdim ıslanmamak için kartal teleklerinin altına!
Yeşermek bilmedi ümidim kaç zamandır ovada;
Bulamadım ıssız çöllerde yeşil bir vaha!
Yürüdüm geceleri çaresizce, ceylanlarla pınar başlarında!
Ah Maral’ım, ah papatyam, ah Nesim’im!
Bulabilecek miyim seni ahular pınarında?
Sürülecek miyim gurbete hatamın karşılığında!
Ne kadar sayıklayacağım daha sürgün diyarında?
Bitsin özlem, kavuşalım artık Venüs’ün ışığında!
Mehmet Şerif Cebe