MAPUSHANE DAMINDA TUTULU KALDIM
Gönlümde bir hüzün, dilimde bir ağıt,
Mapushane damında tutuklu kaldım.
Demir parmaklıklar ardında bir hayat,
Özgürlüğe hasret, yitik bir sevda.
Güneş doğar, batar daracık pencereden.
Her gün aynı telaş, aynı dert, aynı yara.
Bembeyaz duvarlar, soğuk taşlar içinde,
Unutulmuş bir hayat, bitmeyen bir sevda.
Gözümden yaşlar süzülür, sessizce akar yüreğime,
Dışarıda hayat akar, ben dertlerimle bir başıma.
Bir umut, bir sevda, bir de sen varsın bende,
Kavuşma hayaliyle yanar bu kalbim, bu dertli başımda.
Gelir geçer mevsimler, akar gider zaman,
Mapushane damında tutuklu kaldım ben.
Bir mektup, bir haber beklerim senden,
Bu gönül, bu yürek, sensiz yapamaz.
Ne zaman bitecek bu zindan hayatı?
Ne zaman döneceğim sana, yuvama?
Beklerim seni, ölene kadar sevdam,
Mapushane damında tutuklu kaldım ben.
YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 14.08.2025
SAAT: 09:00
Kayıt Tarihi : 14.8.2025 11:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!