Mapus Damından Sevgiliye Şiiri - Burhan ...

Mapus Damından Sevgiliye

Demir soğuktur sevgilim,
ellerimle konuşmaz artık kapılar.
Her sabah bir gardiyanın ayak sesinde
kırılır içimdeki serçe kanadı.

Ama bilirsin sen,
kırılmak yenilmek değildir her zaman.
Bir dal da kırılır bazen,
yeniden filiz vermek için.

Burada zaman,
paslanmış bir zincirin halkaları gibi uzuyor,
bir uçta ben varım, öteki ucunda senin sesin.
Aramızda rüzgâr bile geçemiyor artık,
ama ben her gece
o rüzgârı düşlerimde eğitiyorum,
belki bir sabah seni bulur diye.

Yazmama izin vermiyorlar bazen,
yine de her kelimeye sen düşüyorsun.
Kâğıt yasaksa duvara yazıyorum,
duvar yasaksa yüreğime kazıyorum adını.

Unutma, sevgilim:
bir gün bu duvarlar da yıkılır,
zincir paslanır, kilit unutur kapamayı.
Ve ben
bir sabah, senin sesini duyar gibi
açacağım gözlerimi.

O zaman anlarsın,
tutsaklık yalnız bedenin değil,
özlem de bir özgürlüktür bazen —
çünkü seni beklemek bile
yaşamaktır, sevgilim.

Burhan GÜLER