Manzara Şiiri - Yılmaz Aybar

Bakın işte sonunda nereye vardı dünya,
Asırlardır kurulan hayâller gitti boşa.

Hep iyiye-güzele doğru yürüyecektik,
Aratmıyacaktı hiç gelen gideni güya.

İnsan hakları diye diye çiğnendi haklar,
Yağmurlardan kaçarken tutulduk dolulara.

Şu işe bakın siz ve ötesini düşünün,
Hasret kaldık bir yudum temiz suya-havaya.

Döndü devekuşuna cânım özgürlük kuşu,
Başlar kuma gömüldü,ayaklar çıktı başa.

Sökün etti birbiri ardınca bozukluklar,
Her şeylerin ölçüsü oldu çıkar ve para.

Ya ne oldu demeyin insanlığın çıkarı,
Hiçbir para-pul onu yetmiyor kurtarmaya.

Bir kör gidiş içinde bin türlü kördöğüşü,
Budur gören gözlere görünen tek manzara..