bir güzelin hoyrat bakışlarında
bir annenin şevkat avuçlarında
bir bebeğin masum ağlayışında
çehrelerde seni hissediyorum
çırpınırken dışa vurmuş bir balık
güneşleri doğuran gözlerin nerde gülüm
diyim ki bulutlara gizlemesin yüzünü
harap olmuş yıldızlar, sen ayan iken gülüm
ısınmaz ki kainat göstermezsen yüzünü
çizilmiş kaşlarının törpüsü mü olsaydım
serseri, avare dolaşan benlik
kimsesiz aşıklar şarkısı söyler
sahipsiz olmayan biçare senlik
mahzun ve meyus türküsün söyler
akşam, sabah, yatsı demez her öğün
bilsem ki
teneffüs ettiğim hava hep sen kokacak
her sokak başında senin eşsiz hayalin duracak
boşalırken bulutlar toprağa ilk sen düşecek
sonbaharda dalından inen son yaprak olacaksın sen
şimşekler çakarken sema da ilk senin adın gürüldeyecek
gecenin karanlığında dolanırken avare, pejmürde
aklına gelir miydi sevdiğin nerelerde
maşukuna varınca zonk eder kafaya en zayıf anda
kimseyi, kimseleri takmadığın anın tam ortasında
o an sevdiğinden midir vasıl oluşundan mı biçare hıçkırıklar
duygular Derya olmuş yüreğinde bastırılan fasıllar
yine uğradı mahalleme dayanılmaz hasretin
nüksetti yokluğunun başedilmez sancısı
nasıl yaşanır ki Allah'ım bu muhteşem acıyla
meskensiz yüreğim kıvranır durmadan, eyvah
çalmasın artık bu hüzün şarkısı
hüzünlenen yüreği, incitme derununda..
bulutlara özenen, gözü incitme gönül! ..
maşukunu özleyen, aşıklar diyarında..
kervanda yoksun diye, pa yı incitme gönül! ..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!