Mansur Şiiri - Akif Kuruçay

ah ilenç! ruhta karar kılan tarihsel kırlangıç. dudaklarında
lamelif olmuş açılıyor kanatları arzın. belâ.
entarisinin düştüğü yerde mansur'un büzülüyor kainat.

toprak ve eğrilen dalları güllerin. alev damlatıyor esrarı
bu tuhaf yakınlaşmanın. birden savrulan entarisinden
hurûfun önünü açıyor cüzzamlı bir rüzgar.

enel hû... enel hû... enel hû... bu nefes yalazı kimin.
bol ahenk titreşimi sazlarda kinin. semada
çarparak birbirine, alınganlığı aşkın ve dinin.

cisim dar. kendine sırat olur dil sidretül müntehada.
kırılmış kelimelerden yayılan melâm... tavasin...
bir daha yanmayacaksın

mansur:
lâin geometrisi kalbin