Manolya ve Açelya Şiiri - Sabri Polat

Kara mantar, yerden bitme aşk
Sen aşkın mikoza evresi
Manolya'nın sadece ismini
Almış bir belladonna belası
Seni sevdikçe bulaşıcı mı ne
Aşkı bilmiyenler aşık oluyordu
Bir bir... Denize düşmüş yılan misali
Karşılıksız aşk mı olur
Her nerede seni sevdimse
Hesabını ben ödüyordum
Belladona aşkın belası
Tek çekimlik, sen ve yine sen
Kredilerin limitsiz olduğu tek yer
Benim sana olan bitmeyen sevdam
Öldürmeye mi geldin sevmeye mi
Manolyaya benzemek ne haddine
Belladonna
Beni çıldırtan, ne istediğini bilmiyen
Belirtisiz nesnenin almamış i hali
Belli değildi... Sevmelerin, gitmelerin
Şimdi kaybolmaya mı geldin sevmeye mi
Bu sefer hesap ağır olacak belli
Yine yiyen sensin giyen sen
Ben hep aç mı kalacağım
Ne kadar sevsem seni
Üstümdeki bu hal ne ...
Seni sevdikçe tükeniyor kredilerin
Kredilerim, zenginlik değil düşen halim
Zengin olan kalbimi fakirleştirmek mi
Niyetin..
Gitmek mi istiyorsun
Yolun açık olsun, elveda
Timsah gözyaşlarını sakın
Değdirme mahsum bir gülün gözyaşına
Ben seni sevdikçe dikenmişim meğer
Seni korumak istedikçe
Kendi canı mı acıtmışım meğer
Git yolun açık olsun, Manolya, sana
Kocaman elveda...
Ben ölünce çok arayacaksın
Açelya çiçeğini.