Manolya Kokulu Yalnızlığım

MANOLYA KOKULU YALNIZLIĞIM

Köhne yalnızlığımın içinde büyüttüm seni.
Kâh acısı oldun.
Kimi zamanda,
Gözyaşı olup ıslattın bedenimi.

Tarifi olmayan bir hâldı varlığın,
Veyahut yokluğun.
Neredeydin diye soramadığım,
Manolya kokulu yalnızlığımdın sen.
Göğüs kafesimde büyüttüğüm

Köhne, kahpe,
Bir o kadar da korkak olan yalnızlığımdın.
Tanıyıp ta aşina olduğum,
Kimi zamanda gök kubbe arşında
Fersah, fersah uzak yakınlığımdın.

Ah bir bilsen!
Sen benim;
En çok sevdiğim,
Özendiğim, kokladığım,
Manolya kokulu yalnızlığımdın.