— Manolya
Ruhumun derinliklerinde bir ses duyarım her sabah,
“Manolya… Manolya” der, şevkle fısıldar bana;
Bilinmeyen bir adım var mı önümde, kim bilir,
Kalbimde usul usul açan o narin çiçek gibi,
Haydi yazalım onun adına, ruhumun gizli şarkısını.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta