Maniyas Şiiri - Uğur Musab Şahin

Yeşillikler içinde, rengârenk çiçekleri,
Yasemine gömülmüş irili ufaklı gölleri.
Güllerle, laleler içinde kaybolur şelale,
Burcu burcu tarih kokan, taş köprüleri.

Hala bir baharın telaşı var bu mayıs da.
Gökyüzü rengine boyanmış Maniyas’ da,
Boy boy etrafa serpilmiş yeşil tepecikler,
Deryadan hiçbir farkı yok, sahile kıyasta.

Zannedersin cennet köşesinde bir bahçe
Etraf turist kaynıyor, farklı dil farklı lehçe.
Tatlı bir serinlik yüzünü okşar rüzgârıyla,
Görsel şölen sunar çocuklara, gençlere.

Sahil boyu yürürken akşam göl boyunca,
Rengârenk ışık çemberi sarıyor oturunca,
Şehir uzaktan, mercan adası görselinde,
Şehre kadar yürürsün telaşsız, korkusuzca…

Abdestin varsa, kıblesi göle doğru düşer.
Caffe de oturan, turist gençler gülüşürler.
En güzel yerlerde işlenir o çirkin günahlar,
Herkes hissesine düşen günahı bölüşürler.

Göle gölgen vurur, ışıklı yolun kuytusunda
Aç köpekler köşeyi tutmuş, kuş uykusunda.
Vakit ağaçların işlev değişimi fotosentezde,
Bazı çocuklar, yaşlılarda köpek korkusunda.
2025