Maniler (90) 'Çapkın Hovarda Gönlüm...'

Gonca gülüm açmıyor
Acılarım geçmiyor
Felek kırdı kanadım
Gönül yare uçmuyor...

Yar bahar gülü gibi
Gönlümün dili gibi
O’nu bir an görmesem
Bu kalbim deli gibi...

Çapkın hovarda gönlüm
Gözü hep yarda gönlüm
Elinde kavalıyla
Her gün davarda gönlüm...

Sabahın serin yeli
Gül kokusu getirdi
Gittiğin günden beri
Sevdan beni bitirdi...

Gönül ocağım yanmaz
O yar adımı anmaz
Çektiğim acılara
Taş olsa da dayanmaz...

Yar gönülün limanı
O’nla yaşar her anı
Sevmek sevilmek inan
Hayatın dolu yanı...

Güzel günler tez bitti
Yaz görmeden güz bitti
Taş kalpli sevdiğime
Söylenecek söz bitti...

Bülbül şakır aheste
Gülüne yapar beste
Gönül yare kavuştu
Darısı eşe dosta...

Makarnanın keşlisi
Gonca gülün aş’lısı
Bakışıyla eritir
Yarin kalem kaşlısı...