Maniler 40 Şiiri - Adnan Ünal 1

Cin biber olur acı
Hani başımın tacı
Şimşir tarak mı oldun
Kel başımın ilacı

Sel oldum da çağladım
Gece gündüz ağladım
Sevdiğimin ismini
Yemenime tığladım

Ah karalar karalar
Açılmasın aralar
Sevdiğim gelmeyince
Kapanmıyor yaralar

Derya üstü karalar
Çok toz kapar karalar
Sevdiğimden ayrıldım
Bağlıyorum karalar

Kafayı takma aşka
Sonra deme sen keşke
Herkesin yavuklusu
Kendisine bir başka

Yürüdüm adım adım
Yokuşu aşamadım
Senin kaprislerinin
Peşinden koşamadım

Kabuk meyveyi sarar
Hepsinde var bir karar
Bir hayır işlemezsen
Yaşamak neye yarar

Yaz geçer, kış yaklaşır
Sonbahar uzaklaşır
Sen cefalar ettikçe
Kömür saçlar aklaşır

Acı kahve tadını
Bir bilsem maksadını
Asker oldun, dilimden
Düşürmedim adını

Elimde ak kağıdım
Destan oldu ağıdım
Ben dağ kadar severim
Sen ise gıdım gıdım

Eti kemikten sıyır
Biraz sucukluk ayır
Gel kurbanın olayım
Beni ye karnın doyur

Maşa kömür ve mangal
Sucuklar kangal kangal
Seni Kaniş sanmıştım
Sonradan çıktın Kangal

Okyanus olur derin
Sahili olur serin
Bana artistlik yapma
Kaç kuruştur ederin

Arı uçar vızıldar
Sular akar şırıldar
İnsan yârini görse
İki gözü parıldar

Kağıt suda ıslanır
Demir bile paslanır
Zannetme deli gönül
Gurbet elde uslanır

Ata ölür, pay olur
Malları hep zay'olur
Köşe bucak kaçarsın
Senden âlâ tay m’olur

Bir gölgeye zıplasam
Birazcık ferahlasam
Sevdiğimin koynunda
Bir gece sabahlasam

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"