Malı Neyleyim Şiiri - Mehmet Postallı

Bozuldu bir kere ağzımın tadı;
Kaymağı neyleyim, balı neyleyim.
Bütün sevdiklerim kara bağladı;
Yeşili neyleyim, alı neyleyim.

Asil yiğidime nazar mı oldu?
Tufan, ekinimi gök iken yoldu.
Çiçeğim kurudu, güllerim soldu.
Yaprağı neyleyim, dalı neyleyim.

Ben mi görmüyorum, günler mi kara?
Kendi iç dünyamda çekildim dâra.
Bir yudum nefesi etmiyor para,
Akçeyi neyleyim, malı neyleyim.

Vücudum sanki bir moloz yığını.
Ayrılık içime saldı tığını.
Kader ilmek ilmek ördü ağını.
Falcıyı neyleyim, falı neyleyim.

2012