Makam Makam Şiiri - Ahmet Emin Atasoy

makam makam güzelliğin
tazeliğin makam makam
susuşun kûrdiyse senin
gülümsemen içli hüzzam

bakışın yegâhtır baygın
saçların yumuşak uşşak
yüzün nurlu bir hümayun
suzinak ellerin ak pak
kiraz dudakların şehnaz
benzersiz buselik gibi
sesinde kıvrılan hicaz
hüseyniye geçer kimi

yanakların sanki reva
uzzal olur ballanırlar
koynun çargâh derde deva
gün görmedik bir gülizar

zengüledir gül memeler
zavil kollar birer kement
gülüşlerin bir neveser
öpüşlerinse nihavent

evcaradan ak teninde
yegâh bir ben gördüm siyah
rastla yatıp göbeğinde
suzidille uyansam ah