Ekmek arası çığlıkları, son yudum yalnızlıkla denk getirmenin tadında.
Yalnızlığımın çığlığının frenkansını duyacak bir çift kulak vardı vaktinde.
Bütün aynı başlangıçların ortak keşisim kümesi olan heyecanı,
kaybetmeden önce...
Ve eski tanıdıkla karşılaşırcasına gerçek mutlu sonsuzluk yalanlarını,
fark etmeden önce...
Hâlen devrilmemiş fukara yuvanın paltolarını yüklenen ayaklı askılık.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta