Majör Yalnızlık Şiiri - Mehmet Barış Tekyol

Ekmek arası çığlıkları, son yudum yalnızlıkla denk getirmenin tadında.
Yalnızlığımın çığlığının frenkansını duyacak bir çift kulak vardı vaktinde.
Bütün aynı başlangıçların ortak keşisim kümesi olan heyecanı,
kaybetmeden önce...
Ve eski tanıdıkla karşılaşırcasına gerçek mutlu sonsuzluk yalanlarını,
fark etmeden önce...
Hâlen devrilmemiş fukara yuvanın paltolarını yüklenen ayaklı askılık.
Henüz yırtılmamış kırmızı cüzdanda duran muhteşem vesikalık.
Hâlâ sakınmamış zamanını, kıymetini, ilgisini ve bilgisini aşık.
Ve şimdiyse eskisi gibi hiç sevilmemiş olmak bir bitiş artık.
Sızıyla süslenmiş acı aromalı iki top dondurma tadında.
Yalnız bir benliğin çığlıkları duyulmuyor kalabalıklar ortasında.
Sanırsın benliğim alay ediyor yalnızlığımla.
Bu çırpınışların hengamesidir içimde kopan çığlık çığlığa bir o kadar da içine içine...