Ben hala seninleyim
Gözlerime bir ölümün son çırpınışı yaklaşıyor
Sanki Beni alıp götürecek bu illet coğrafyadan
Duvarlara vura vura sürükleyecek beni
Sonra içinde yetmiş yedi mevsimi olan bir coğrafyaya bırakacak
En kötü günü baharda düşen soğuk çiğ damlaları olacak
Koşsan tutar mısın heybenden düşen umutları
Bak, yıldızlara bakıyor çocuklar
Bağırsan ağlar mı sanarsın?
Gün ayacak az kaldı
kızardı dağın yamaçları
Bir travma yaşarım bedenimin en derin gölgesiz kalabalığında
Sevgilim! Bu kalabalığı Yararak atla gönlümdeki sert ve adi salıncağına.
Sallansın bi sırat köprüsü korkusuyla
Ve düşme! Tutun iplerine bu dar ağacımın acımasız kahrına.
Kırılmaz, umutlarıma sarıl ey sevgili
Koklama sakın burnunun direkleri kırılmasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!