Mahsulatım Var Benim Şiiri - İsmet Murat

MAHSULATIM VAR BENİM

Kaf dağının sırtında, bin beşyüz dönüm tarla,
Sahibiyim abiler, harmanım dersen gırla,
Elli biçer biçiyor, hububat beşyüz tırla,
Taşınıyor; tonlarca mahsulatım var benim.

Köroğlu yaylasına bıraktım sürüleri,
Gözüm arkada değil güdüyor birileri,
Zayıflarla işim yok, yetiyor irileri,
Günlük bin beşyüz dolar tahsilatım var benim.

Her işim nizamidir, öğle değil sıradan,
Buğdayın alasını kaldırırım mer'a, dan,
Ye, iç, gez, keyfine bak, yürü dedi yaradan,
Yalçın kayalıklardan hasılatım var benim.

Kimseye minnetim yok, sevmem yalakalığı,
Sihirli cümmelerle, savıp kalabalığı,
Yedi hindi, kaz, ördek, yirmi alabalığı,
Mideye indiririm, tafsilatım var benim.

Ben ne bir Vehbi Koç'um, ne Sakıp Sabancıyım,
Küre'i arz içinde bir garip yabancıyım,
Hayaller ülkesinde dolaşan kervancıyım,
Sinelere sığmayan mahsulatım var benim.

Ben Müçtehit'im beyim; değilim falan filan,
Sanma köşeyi döner benimle ortak olan,
Manzarası dağ tepe toplam beşyüz bin alan,
Üzerine kurulu postulatım var benim.

Sözlük
Postulat: Konut ev

İsmet Murat (Müçtehit)
Tüm.San. Der.
İç anadolu Bölge sorumlusu
   Genel başkan Yardımcısı