Mahşerimsin Şiiri - Hilal Özdemir

Gözlerin bir hançer
Kanatıyordu yüreğimi
Seni gördüğüm günden beri
Mahşer yerine dönmüştü dünyam
Bir sen vardın birde ben

Yıldızlar bir mum gibi aydınlatırken
Gece hilali süsleyen
Hayalinle sabah oluyordu

Mevsimler hep bahardı
Yeşil bir yoldu yürüdüğümüz
Katıksız bir sevgiydi günde üç öğünümüz

Sen bırakıp gittiğinden beri
Şarkılar kedere dönüştü
Bülbüller sustu bağda
Güller kurudu

Karanlığa gömüldü gündüzüm
Kabuslar sardı ruhumu

Gözlerim bakamıyor şimdi ufuklara
Gündüzler acıya dönüşürken
Her ikindi hüzünlere sürüklüyordu beni
Geceye doğru

Demli bir bardak çayda buluyordum
Kendimi
Efkarımı çoğaltıyor şiirler

Şimdi sen yoksun
Benim içimde kayboldun
Ben oldun sevgili
Sen oldum...

(13.1.2006)

İstanbul