Mahşer Şiiri - Eda Sönmez

Henüz kurumamışken kınalarım ellerimde...
Mahşere randevulaşmışız meğerse...
Kıyamete beş kala savrulurken sevdalar...
Son nefesin heyecanı var gözlerinde...
Şimdi doru bir at ım var...
Bir de saçlarıma kelepli bahar...
Zordu geçmek sırat misali yüreğinden...
Her adımda bir korku...
Düşermiyim ellerinden...
Arafta kaldım...
Dörtbir yanım uçurum...
Sûra üfler gibi yeniden hayat bulduğum...
Bu dünyanın bir günü müydü...
80 yıl yanmışlığım...
Belki de gülüşün de saklıydı...
Cennete dalmışlığım...