Gözümü açtığımda
iki yanımda, iki ayrı hayat
içinden çıkamadığım duvarlarım
ve sen mahpushanem...
gün başlamadan kurulur yüreğimde
hislerim sensin diyor ölümlüğüm
dirilt beni....
kelimeleri yan yana dizmek
çare olur mu
günün doğmasına mani olabilmek için
sanki eceli beklemek gibiydi.
yüzüne baktıkça düşündüm durdum.! .
o kadar mücadele ettim ki
kayıp gitti bir karanlık daha.
mahpushane yanıyor.
yıkın duvarları ne olur hayat...
Kayıt Tarihi : 13.7.2022 20:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!