Yaşarken çektim
Ölümün yalnızlığını.
En şa'şalı saraylarda
Hissettim mezarın soğukluğunu.
Yalnızlıktan bir kafes yaptım
İnsanlardan döktüm çubuğunu.
Çubuklara vurdum hep kendimi
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
