Mahpeykerin Gazeli

Sen gülümse, tarih leylayı ansın
Senin için çöllere düşmeyen utansın

Gönül tahtın kurulsun şirinin diyârına
Dillerde dolaşsın güzelliğin, erişsin yarına

Aslının aşkına yanıp kül olan o zâtı muhterem
Görseydi gözlerini,koşardı cehenneme mukaddem.

Hangi mısrada bulurum,hangi teşbih anlatır seni,
Bir şairin kaleminde anlatır garip sevdam beni.

Gül yüzüne en çok gül kuşağı yakışır,
Gül kuşağınla gönül kuşum bakışır.

Sen gönlümde yeşillenmiş sevda bağım
Bülbüller öter içimde, güller açar yanağım.

Belirli belirsiz hayalin, önüme düşer saçının aksi,
Çınlar kulaklarımda nağmeli sesinin güftesi.

Kirpiklerin ok misali vurur on ikiden hedefini,
Aratmaz hemen önce vuran, ela renkli selefini.

Nazarının düştüğü yere kurulur sevda otağı,
O nazar eritir demirdende olsa yüce bir dağı.

Bir nefes üflesen kasırgalar koparır ruhu revanım,
O nefes ki, dertle dolu yalan diyarda münevver dermanım.

DEM'im Adem'im derinden bir kara sevda çekerim,
O nazlı güzel benim iki dünyada da Mahpeykerim.