Fethin erlerini secdelerle donatan
Ulu Rahmanın adıyla bu namazgâh
Müşfık ipekle dokunan
Cebrail iklimiyle rahminde göğ'erdip
Bu adamın gözlerinden bir pınar
Belki esmer bir rüzgar
Tıpkı gözlerim gibi
Yemyeşil bir nehrin kuytularında
Hayata dokunaklı
Sana demiştim şiir sığınaktır
En dar zamanda bir derviş gibi çıkagelir
Kasılan kalbinin yordamını sorar
Öper koklar ellerini avuçlarına alıp
Yüz sürer yüzün sürer mushafın yaprağına
İçine şiir kaçan her şey dağınık biraz
Her şeyin içine şiir kaçmıştır biraz
Yağmur damlası bir yaprakla öpüştüğünde
Dağınık bırak rüzgârı zaten orda bir yerdedir hülya
Gittikçe uzaklaşıyor insan
Gitmeyince yalnızlık
Yol aldıkça yabancı
Yol aldıkça t/uzak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!