Evrende
samanyolu galaksisi
güneş ve bir dünya varmış...
Dünyada
bir sen
Sarıldı sarıldı sımsıkı sarıldı
ağlayarak gözleri yaş dolu dolu...
İlk defa ayrılıyordu annesinden
babasından sevdiklerinden...
Hayat...
merhaba ile elveda
arasında...
bir gülüş...
bir dokunuş...
bir kahkaha...
Nasıl ?
tatlı bir şey
anlaşılamayan
zamansız aşklar...
Seni gece kaldırır
Yücelerden yüce
Başı göğe ermiş dağlar
Bazen de ak dağlar
Bazen mor dağlar
Bazen kırmızı
Bazen boz dağlar
Beyaz.. beyaz... pamuk gibi bembeyaz
Çağırıyor bizi yaza kışa bahara...
Açmış kollarını sılaya
Gurbete sevgiliye...
Ey kardeş bulutlar götür güzellikleri
Ey kardeş bulutlar
Aman tanrım
yıldızlar yeryüzüne inmiş
senin hayalinle
dokunmak istiyorum onlara...
Gecenin bu anında
Sevgi çiçekleri açıyor insanın
Sevdalanıyor insan her baharda delicesine
Büyülü bir koku sarıyor her yana
Mis gibi kokuyor toprak
Kuş gibi hafif hissediyorum kendimi
Yıldızlar bana göz kırpıyor her baharda
Gökten yağıyor kar taneleri
Özlemiştik karı beyaz
Aralıksız her yere
Beyaz beyaz bembeyaz...
Her taraf sessiz ve sensiz




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!