HUZURUM KALMADI
Huzurum kalmadı be deli gönül,
deli divane dolanır dururum,
gidişine kurulmuş bir saat gibiyim,
her güne, aynı zamanda uyanır,
kalbime ölü toprakları serpip giderken,
ardına bakmadan; ellerin yari olurken,
cevapsız binlerce soruya;
beni prangalarken,
başka gözlerde doğup güneşimi
en dipsiz kuyulara atarken,
Bugün son kez gülüyorum sana kadın/adam
kuş tüyü gerdanına,
son buselerimi kondurup,
tebessümlerimi bir bir geri alarak;
gidiyorum bu şehirden,
son kez hayalini okşuyorum,
şiirleri idam ediyorum,
şarkıları kesiyorum bu gece,
başta sana, sonra sen gibi satanlara,
efendiyi oynayan, erkekciklere,
hanımı oynayan, hanımcıklara,
Onu düşünmek istemiyorum,
KENDİ kendine konuşmak,
Özledinmi beni demek istemiyorum,
Bir ağac altinda hasretini gözlemek,
Sonbahar yaprağı misali savrulmak,
İşte öldüm sevgili,
Sakın! Sakın! Gelme mezarıma,
Bırak beni bana!
Kirli ellerinle dokunma,
Pişmanlıklarını,keşkelerini, yalanlarını
merak etme beni sevdiğim, merak etme...
nasılım diye sorma, bana.
Yalnızlıgın ortasındayım,
kendimle baş başayım...
dilsizim, suskunum, yorgunum...
KAL BENİMLE
Can diyorum canın çıksın diyorsun,
ACIMASIZ cümlelerin kalbimin umutlarına
şimşek GİBİ çakıyor,
param parça, olan duygularım,
her bir köşede, can çekişiyor,
gül kokulum, dağıt üstündeki,
ayrılık bulutlarını,
hayallerimize doğru koşalım,
el ele tutalım, güneşi avuçlayalım,
ruhlarımız dans etsin; ufuklarda,
saçlarına yıldızlar kondurayım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!