Mahmut Bozkurt Şiirleri - Şair Mahmut Bo ...

Doğan çocuklar ağlar
Doğunca dünya güzeli
O ağladı,biz güldük
Prensesti, prenses

Sevindik ailece hepimiz

Seni görmek istemez gözüm
Seni arzulamaz duygularım
Artık seni tutmaz ellerim
Acıdır sensiz yaşamak

Seni anlamaz tüm benliğim

Hakikat için canımız feda
Üç beş kendini bilmeze ne eza
Zalimin zulmü olsa ne yazar
Ağlatsalar bile güleriz biz...

Hane bu Millet için ağlayanlar

Bak yine akşam oldu
Kalbim hüzünle doldu
Tek suçlusu mazi oldu
Tüm hayat zindan oldu

Bilmeden hata oldu

Yıldız parkındaki yeşil ağaçlar
Zülüflerini aşağıya doğru atarlar
Aman, kestane gözlere bakanlar
Ömür boyu cayır cayır yanarlar

İmam-ı Ahmet camisine akanlar

Yollara düşmüş bir garibim ben
Geri çevirmez dediler senin için
Garip geldik bu dünyaya garip
Bu garip, yalnız seni arzular

Gönül, beraber olurduk seninle

Gurbet ellere vardım
Akşamı, sabah yapardım
Yanımda iken yaşardım
Hüngür hüngür ağlardım

Kalbimi senle anardım

Yüce dağlar gibiydi sevdamız
Başımız dik gönlümüz açıktı
Hiç kimseyi görmezdi gözlerin
Ateşli yüreğine yandığım

Haziranda tenine dokundum

Su gibi azizsin yüreğimde
Kestane gözlerin gözlerimde
Küçücük ellerin ellerimde
İçtiğimiz su aynı yerde

Hüzün dolu kalbin kalbimde

Bir şiir gibi güzeldin
Yıktın o köprüleri o evleri
Bir deprem gibiydi gücün
Ne yalancıydın ne yalancı

Özgür olmadı tüm hayatın