Şûrîdeveş sûretdesin
Elbette dil sâkin değil
Lîk aşkdan nâdim değil
Sen yâsemin nükhetdesin
Hem dembedem şehvetdesin
Aşka düştükden berî destimde kârım kalmadı
Gitdi elden ihtiyârım akl ü şu'rum kalmadı
Kül kül olmuş gönlümün mâlīkisin hem sâhibi
Gayrı ol vîrâneden bir özge fahrim kalmadı
Bana değmişse o şûhun nazarı
Olamaz gayrının artık yararı
Sana ma'şuk diyelim gel buna aşk
Nedir ancak bu garîbin çıkarı
Bir düşmen-i dinsin sanemâ yâdıma düşdün
Hem yağmaladın gönlüm evin haddini aşdın
Efkâr-ı cemâlinle berâber yaşar oldum
Gördüm seni bir kerre benim gönlümü aldın
Hasnâ-yı cihân mânend-ī gül mü değil
Zülfün kokusū bûy-ī sümbül mü değil
Güftârını bir gûş eyler mest olurum
Zîrâ sesi âheng-ī bülbül mü değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!