Mahkum, beden ve ben Şiiri - Servet Balıbey

cazasına binaen, esir tutulmuş mahkum.
geçen her acı günü, ömründen mi sayarsın
yoksa özgür günlere, birgün gelecek diye,
şükürler olsun deyip, cezandan mı atarsın

hayat özgürken güzel, dört duvar anlatılmaz
bir ömür ceza olur, hapisle uslanılmaz
hürriyete doğdum ben, özgürlüğe aitim
beni öldürün çünkü, esaretle yaşanmaz

ruhum bedene mahkum, bir kalıptayım zaten
ben bedenime sindim, bir mahkumum esasen
kanatlarım ellerim, yerden göğü izlerim
içimde kanatlı ruh, göğe aitsin aslen

kalıp kalıp çiğnendim, içime kenetlendim
fikirler yedi kat gök, hayallerim çok engin
yeter artık, insalık, tanış kendi içinle
içinde bütün alem, bütün evrenler sendin