Mah Cemalini Şiiri - Necati Kerem Çağırıcı

Sen yeter ki düşürme mah cemalini…
Yüzünü astıranları tek tek idam ederim ömürlük gülüşlerinde…
Karanlık dersin gecem de gündüzüm de…
Karanlık gecelerimi güneş gibi aydınlatan gözlerine değen gözlerim,
Titrek bir mum alevi kadar da olsa yetmez mi geceni aydınlatmaya?
Peki ya gündüzlerim? Onlar ne olacak diye sorarsın…
Belki güneşe ulaştırırım ellerini tutan ellerimle…
O zaman gündüzlerin de aydınlanır yanan şu kalbimle…