Eşkıya çıkmış da dağa
Güzeli çekmiş de doğa
Lânet eyler böyle çağa
Yanık yanık çağlar ozan
Eşkıyanın amanı yok
Güzelin de imanı yok
Dert ehlidir kemanı yok
Mızraba bel bağlar ozan
Eşkıyadan kaçamadım
Güzelden de geçemedim
Düş mü gördüm seçemedim
Yenik düşmüş ağlar ozan
İçim el vermedi, çıktım yanına,
Bir sandalye buldum, çektim yanına,
Bir de çay doldurdum çöktüm yanına,
"ben eğilmem!" dedi, çökmedi ozan.
Kayıt Tarihi : 13.10.2025 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!