Madleen Şiiri - Ruhu Meftun

Bir gemi çıktı İtalya'dan,
Adı Madleen.
Yüreği dalgalardan geniş,
Yükü umut yükü insanlık.

Kum saati gibi akıyor zaman.
Çocukların uykusunda sirenler.
Anneler dua gibi yollarda.
Babalar bir lokma ekmek umudunda.

Madleen gidiyor,
Gazze'ye umut yolunu açmak için.
On iki cesur yürek,
Zalimin zulmüne meydan okuyarak.

Geminin güvertesinde,
Bir rüzgârın taşıdığı şiir var,
Bir bebek battaniyesiyle örtülü,
Bir defter kenarına yazılmış "Filistin'e özgürlük".

İsrail kana buladı kundakdaki bebekleri,
Uykuya niyetlenmiş ninnileri susturdu,
Toprak bile utandı üstünü örtmekden,
Gün görmeden gömülen sabileri.

Ey İsrail!
Sen susturabilirsin savunmasız, âcizleri.
Yıkabilirsin bombalarınla yuvaları,
Ama susturamazsın insanların vijdanlarını.

Madleen yol alıyor,
Tehditlere direnerek,
Yelken değil umuda inanç şişiriyor
kanatlarını,
Sınırlar çizerken haritalar.
Madleen direnişe olan rotasından şaşmıyor.

Gazze Madleeni bekliyor.
Gökyüzü hâlâ gri.
Ama beyaz bir güvercin,
Geminin pruvasında kanat çırpıyor
Gazze'ye konmak için...