Madımak Ağıdı Şiiri - Sadık Kocabaş

Madımak Ağıdı

Hasret Gültekin’in parmak uçlarında,
Sazın teli sızlar gönül burçlarında,
İnsanlık kavruldu nefret suçlarında,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Nesimi Çimen’in üç telli curası,
Hâlâ kabuk tutmaz kalbinin yarası,
Geldi mi yiğidin gitmece sırası?
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Metin Altıok’un kalemidir yanan,
Felsefe küllendi, sustu o an inan,
Zifiri bir duman, can pazarı her yan,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Behçet Aysan dikti şiirden bir anıt,
Yanan bedenlere gökyüzüdür şahit,
Sivas’ın ufkunda simsiyah bir şerit,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Uğur Kaynar orda, dizeleri mahzun,
Hasretin yolları ne amansız uzun,
Yüreğe oturdu erimeyen buzun,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Muhlis Akarsu’nun deyişi dillerde,
Emaneti kaldı esen o yellerde,
Kırıldı kanatlar yabancı ellerde,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Asaf Koçak güler, çizgisi derinde,
Huzur kalmadı hiç dünya üzerinde,
Güneş donup kaldı cellat nazarında,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Asım Bezirci’nin deryadır bilgisi,
Kesildi hayatla kurduğu ilgisi,
Silinmez tarihten bu zulmün algısı,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Edibe Sulari can verir sesine,
Zulüm kâr kalır mı zalim meşrebine?
Küller karışırken derviş hırkasına,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Gülender ve Sait, yan yana düştüler,
Hakikat yolunda nura eriştiler,
Toprağın koynunda sırra karıştılar,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Otuz üç can gider, feryat figan ile,
Sığmaz bu acılar hiçbir lisan ile,
Hesabı sorulur bir gün mizan ile,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.

Yaram derin kanar, sönmez asla nârım,
Dünya malı sizin, benim ah u zarım,
Bir Kalemsiz Şair der ki; benim kârım,
Şahı Merdan yandık karşıla bizi.