Madenci Kasabasında Şiiri - Şahin Ertürk

Madenci Kasabasında

Flört etmenin ayıplandığı
Kadınların sokağa salınmadığı
Erkeklerin önünden
Yürümediği geçmediği
Yetmişli yıllarda
Seninle bu madenci kasabasında
Aşkın destanını yazmıştık
Yaptıklarımız
Kimilerine göre çılgınlık
Kimilerine göre ise delilikti
Senin adın dli kıza
Benim adım ise Mecnun’a çıkmıştı
Herkesin dilinde sakız olmuştuk
Değirmisaz da biz konuşuluyorduk
Kızılbük Balıköy de biz
Amma yılmamıştık
Vaz geçmemiştik sevdamızdan
Direnmiştik törelere baskılara
Yalanlara insanlara
Derken bir gün,
Kömür bitti herşey bitti
Tüm madenciler
Aileleri ile birlikte
Birer birer terk ettiler bu kasabayı
Bu göç kervanına
Ailenle birlikte sende katıldın
Ciğerimi söke söke gittin
Sözler vererek
Yeminler ederek gittin

“ Geleceğim bekle
Üç beş güne kadar dönerim
Dayaanamam hasretine
Değil annem babam
Tüm dünya durduramaz beni

Seni seviyorum
Sakın bunu unutma
Kalbimin tek sahibi sensin
Bu kalbe senden başkası
Sığarmı ?
Girmeye cesaret edebilirmi?
Sensiz ben yaşayamam
Nefes alamam
Söz veriyorum
Yemin ediyorum
Döneceğim bekle
Seni seviyorum seni seviyorum “

Olmuştu son sözlerin
Yanaklarımdan kaç kez öptüğünü
İnan bana hala bilmiyorum
On yirmi yüz belkide bin
Binlerce kez öpmüştün beni
Göz pınarlarına engel olamamıştın
Dakikalarca ağlamıştın
Senin göz yaşlarını
Bana verdiğin oyalı mendilin ile
Silmeye çalışırken
Kalbimin kanadığını
Ciğerimin söküldüğünü
Senden saklamaya da çalışıyordum
Ben bu sözlere yeminlere
Göz yaşlarına inanarak
Üç beş gün değil
Üç beş ay değil
Üç beş sene değil
Yıllar oldu hala seni bekliyorum
Hasretin yokluğun
Anama ağlattı
Sacımı ağarttı
Belimi büktü
Ömrümü tüketti
Amma gelmedin
Veya gelemedin
Tuttmadın verdiğin sözleri
Unuttun ettiğin yeminleri
Bir telefon etmedin
Mektup göndermedin
Aramadın sormadın
Gelseydin
Bu kasabaya değil
Bu şehrin sınırlarına
Adımını atsaydın
Mutlaka alırdım kokunu
Duyardım nefesini
Yoksun
Yirmi bin gün oldu
Hala yoksun
Elimde siyah beyaz resminle
Çalmadık kapı
Sormadık insan bırakmadım
Bırakmadım amma,
Senden hala bir haber yok
Yüreğimin öte yarısı
Cesur yürekli sevdiğim
Şayet birgün aklına gelirsem
Prangalı değilsen
Azrail kapını çalmadıysa
Ben bıraktığın yerde
Bu madenci kasabasında
Hala seni bekliyorum
Haberin olsun haberin olsun