Madenci Şiiri - İsmet Can

Cevheri çevirir madenci, çıkardığı madeni
Madenle müsavidir; madencinin varlık nedeni
Yeraltı taşlarıyla oluyor, bir memleket medeni
Dönüşü gibi karanlıktır; ömrü meçhul madenci

Karanlık galeride saklıdır; madencinin ömrü
Bahtı misali derin, yüreğinden çıkarır kömürü
Ocaklarda söner ocaklar, yürür meçhul sömürü
Ağıtlara gömülen bir, kalan bin bir madenci

Yeraltı her gün soğuk, kara eller ayazda
Patron baş başa vermiş, müdürüyle piyaz da
Madencinin kara yazgısı, nasıl kalsın beyazda
El emeğinin en yüce efendisidir; madenci

Madenci, maden gibidir, kutsal işi yapmakla
Farkı yoktur aslında, ağaçtan düşen yaprakla
Yaşarken de kardeştir; ölürken de toprakla
Toprağı naaş, cevheri başına taştır, madenci

Siyanür gazının zehriyle çıkarır, yerden altını
Altınla altına çevirir, aydınlatır karanlık yer altını
Yer üstünde refah yaşar, hiç bilmeden altını
Alt yapısını hazırlar ülkenin, geleceğe madenci

Pis kokuları solur galeride, madenci çıkarırken bakır
Henüz daha yeni evlidir; yakışıklı ve gözleri çakır
Yer altının efendisidir, yer üstündekiler görse de hakir
Doğacak neslin geleceğini arar, karanlıkta madenci

04 12 2018