Madem Sordunuz Söyleyeceğim!

Bir gelgitin koynunda savruldum; üç yılımı sessizce yuttu zaman,
Ama bana sorarsanız, gençliğimi kaybettim.
Bir çift göz uğruna binlerce yaş akıttım,
Ama bana sorarsanız, hiçbirini ona harcamazdım.

Şimdi avuçlarımda kurumuş bir gül,
Bir sonraki aşka taşıdığım ihanetlerin külfetiyle.
Ama bana sorarsanız, aşkım da kül oldu ellerimde.

O zamanlar bir simidi bölebilirdim sevgiyle,
Bir suyu paylaşacak kadar da fedakardım.
Ama bana sorarsanız,
Artık yüreğimi açamayacak kadar cimri,
Birinin gözlerinden kaçacak kadar korkağım.

Mutluluğu buldum sanırdım,
Bulutların üstünde dolaşacak kadar cesur,
Bildiğim tüm öfkeleri savuracak kadar da kendini beğenmiş.
Ama bana sorarsanız, artık söz edemeyecek kadar mazurum.

Şimdi sevgiye aç kalbim üstünü örttü,
Yalnızlığım peşi sıra kelimeleri yuttu.
Kırk kez istedim aşkı tanrıdan,
Ama bana sorarsanız, artık dilemezdim onu.

Gözyaşlarım aktı, ardında bir deniz oluştu,
Korkularım bir bir yazdı sonumu,
Aslında bakarsanız,
Sevincim de terk edeli çok zaman oldu.

Ama yine de bana sorarsanız,
En yüreklisi de bendim dünyada,
Her şeyi sırtlanacak kadar güçlü,
Her zorluğa gülümseyecek kadar da metanetliydim.

Bir sabah kaybettim inancımı,
Bir sabah ki yitirdim sana olan zaafımı.

Bana sorarsanız
Artık
Bu
Bitmiş
Bir
Aşktı.