Maddematik Şiiri - Nefes Sahfa

Tanımlayamadığımız şeyleri "tanımsız" diye tanımlarız
Ve bazen sevdamız sembollere sığmaz
Olmayanı oldurmak bizi sıkar
*hiçliğe içerlenmeler*
Olmayanı öldürmekse rahatlatır

Bir vücut çalıp içine sığışırız
Ne o bize yakışır ne biz ona alışığız
ürperti ürperti ürperti ürpertiler
Biz sonumuzla dünden tanışığız

(...) sekte, (huh) rahatlama
Atlarım, dipsiz bir, uçuruma, balıklama
Çakılacak değilim ya!

Bugün belki sohbet edemeyiz seninle
Yarın bir konu buluruz
Ertesi gün onu, bunu, şunu buluruz
Hayatta muz kabukları hiç bitmez:
Bir gün ona takıl, diğeri diğerine

Sonsuz tane ineği, eşleştiremezsin birbiriyle
Ve bütün hayat boyunca uğraşamazsın bir deliyle
Deli her zaman başkası değil, kimi zaman kendindir
Tanımlayamadığın bir şey varsa o da senin derdindir

Düzenin içinde kaos yatar
Yatağımda yabancı bir adam
Bi' mühletim vardı dün gün' kadar
Hoşgeldin Ya Şehr-i Ramazan

Ölmeden önce herkes duraksar
Herkes rahatlar, cenazeden sonra
Hatırladın mı: (...) sekte, evet ve rahatlama
Sen ki böyle bir sekte ile mümkünse rahatlama
Dip? Görünüyor. Atlayış: Balıklama.

İnsanlar peşindedir onun: o: hangi x onu sıfır yapacaksa.
Parlasın şu gökyüzü, çıksın şu miğfer!
Ne anladım, kafadan vurulacaksam?

Bugün bir kuş ölmüş, Allah rahmet eylesin
Bizimki öyle bir tutuşmaktır ki güvercinler neylesin?
İşte buna ölmek denir, yaşamanın meyvesi
Bu miğfer artık, bu kafadan çıkmaz
Güvercinler güvercindir, güvercinler yem yesin.

İçimdeki sevgiye, bir akıllı dur desin