Değmesin ellerin denizlere bu akşam
Sadece sahilin de salın, çakıl taşları topla
O sevdiğin suya dokunma
Yoksa kahrından yanar İstanbul
Duyuyor musun beni Madam Martha
Duy beni
Biliyorum, satırlarım yetmeyecek sana
Ucuz meyhane köşelerinde anasona meyletmiş kanım
Kınama beni
Seni düşündüm bugün
Dönüp durdun, dönüp durdun kafam da
Sonra doğu expresi geldi aklıma
Hiç uzun yolculuklara çıkmadın
Ben de çıkmadım
Senin bir sahilin vardı sığındığın
Ben sığamadım biliyor musun
Benim yok
O yüzden Madam Martha
Kuş rotalarını izlerim bazen
Bilmediğim yerleri düşünürüm
Düşünürüm iste
Sen düşünmedin mi mesela
Kumsalda gökyüzüne bakarken
Yaban kazılarını görmedin mi
Öndeki öncü kuşların görkemini
Sonra
O dizilişin büyüsüne kapılıp uçurumlara yürümedin mi
Ben yürüdüm
Benim bir adam yok
Koylarına sığındığım
Arkamda bıraktım bütün adımlarımı
Geri döndüremedim zamanı
Bağırsam Kadıköy'den
Sesim ulaşır mı Burgazada’ya
Duyarımsın beni sahiden Madam Martha
Gece huzura ermeden
Uzanır mısın ellerime
Kutsar mısın aydınlığınla beni
Biliyorum
Ermiş değilsin
Ama olsun duy beni
Sönmeden sahilinde
(2017)
Polat SarıgülKayıt Tarihi : 25.11.2017 14:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)